بارداری خارج از رحم

حاملگی خارج رحمی زمانی است که یک تخمک بارور شده خود را در خارج از رحم، معمولاً در یکی از لوله های فالوپ، کاشت می کند. لوله های فالوپ لوله هایی هستند که تخمدان ها را به رحم متصل می کنند. اگر تخمک در آنها گیر کند، به نوزاد تبدیل نمی شود و در صورت ادامه بارداری ممکن است سلامت شما در خطر باشد.

بارداری خارج از رحم چیست؟

بارداری خارج از رحم زمانی اتفاق می‌افتد که یک تخمک بارور شده در مکانی کاشته شود که نمی‌تواند در آن به خوبی رشدکند. این نوع حاملگی اغلب در لوله فالوپ (ساختاری که تخمدان ها و رحم شما را به هم متصل می کند) اتفاق می افتد. ممکن است در تخمدان، حفره شکمی یا دهانه رحم رخ دهد. اگر حاملگی خارج از رحم باشد نمی‌تواند ادامه پیدا کند، زیرا فقط رحم شما قرار است حاملگی را تحمل کند.

حاملگی خارج از رحم خطرات جبران ناپذیری را برای فرد داشته باشد به خصوص اگر لوله فالوپ دچار پارگی شود که می تواند سبب خونریزی شدید، عفونت واژن و گاهی اوقات مرگ شود.

علائم بارداری خارج از رحم

در بارداری خارج از رحم ممکن است فرد در ابتدا متوجه هیچ علائمی نشود. با این حال، برخی از زنانی که حاملگی خارج از رحمی داشته اند، علائم یا نشانه های معمول اولیه بارداری را دارند که از جمله آن ها می توان به پریود نشدن، حساسیت سینه ها و حالت تهوع اشاره کرد.

همانطور که تخم بارور شده در مکان نامناسب رشد می کند، علائم و نشانه ها بیشتر قابل توجه می شوند.

هشدار اولیه بارداری خارج از رحم

اغلب، اولین علائم حاملگی خارج از رحم، خونریزی خفیف واژینال و درد لگن است.

اگر خون از لوله فالوپ نشت کند، ممکن است فرد درد شانه یا تمایل به اجابت مزاج را احساس کند. علائم خاص به محل تجمع خون و اعصاب تحریک شده بستگی دارد.

علائم اورژانسی بارداری خارج از رحم

اگر تخمک بارور شده در لوله فالوپ به رشد خود ادامه دهد، می تواند باعث پارگی لوله شود. احتمال خونریزی شدید در داخل شکم وجود دارد. علائم این رویداد تهدید کننده زندگی شامل سبکی شدید سر، غش و شوک است.

تشخیص بارداری خارج از رحم

معاینه لگن می تواند به پزشک کمک کند تا نواحی درد، حساسیت، یا توده ای را در لوله فالوپ یا تخمدان تشخیص دهد. با این حال، پزشک نمی تواند تنها با معاینه حاملگی خارج از رحم را تشخیص دهد. به همین دلیل علاوه بر معاینه نیاز به آزمایش خون و سونوگرافی است.

تست حاملگی

پزشک آزمایش خون گنادوتروپین جفتی انسانی (HCG) را برای تایید باردار بودن تجویز می کند. سطح این هورمون در دوران بارداری افزایش می یابد. آزمایش خون باید هر چند روز یک بار تکرار شود تا زمانی که آزمایش اولتراسوند بتواند حاملگی خارج از رحم را تأیید یا رد کند. این آزمایش معمولاً حدود پنج تا شش هفته پس از لقاح انجام می شود.

سونوگرافی

سونوگرافی ترانس واژینال به پزشک امکان می دهد تا تشخیص بارداری خارج از رحم را به پزشک بدهد. برای این آزمایش، یک دستگاه عصا مانند در واژن شما قرار داده می شود. از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از رحم، تخمدان ها و لوله های فالوپ استفاده می کند و تصاویر را به مانیتور مجاور ارسال می کند.

سونوگرافی شکم، که در آن یک گره اولتراسوند روی شکم حرکت می کند، ممکن است برای تایید بارداری یا ارزیابی خونریزی داخلی استفاده شود.

سایر آزمایشات خون

شمارش کامل خون برای بررسی کم خونی یا سایر علائم از دست دادن خون انجام می شود. اگر حاملگی خارج رحمی برای شما تشخیص داده شود، پزشک ممکن است آزمایشاتی را برای بررسی گروه خونی شما در صورت نیاز به تزریق تجویز کند.

درمان بارداری خارج از رحم

تخمک بارور شده نمی تواند به طور طبیعی در خارج از رحم رشد کند. برای جلوگیری از عوارض تهدید کننده زندگی، بافت نابجا باید برداشته شود. بسته به علائم شما و زمانی که حاملگی خارج از رحم کشف شد، این ممکن است با استفاده از دارو، جراحی لاپاراسکوپی یا جراحی شکم انجام شود.

دارو

حاملگی خارج از رحم زودرس بدون خونریزی ناپایدار اغلب با دارویی به نام متوترکسات درمان می شود که رشد سلولی را متوقف می کند و سلول های موجود را حل می کند. دارو به صورت تزریقی تجویز می شود. بسیار مهم است که تشخیص حاملگی خارج از رحم قبل از دریافت این درمان قطعی شود.

پس از تزریق، پزشک آزمایش دیگری برای HCG تجویز می کند تا مشخص کند که درمان چقدر خوب کار می کند و آیا به داروی بیشتری نیاز دارید یا خیر.

روش های لاپاراسکوپی

سالپنگوستومی و سالپنژکتومی دو عمل جراحی لاپاراسکوپی هستند که برای درمان برخی از حاملگی های خارج از رحم استفاده می شوند. در این روش ها برش کوچکی در شکم، نزدیک یا در ناف ایجاد می شود. در مرحله بعد، پزشک از یک لوله نازک مجهز به لنز دوربین و نور (لاپاراسکوپ) برای مشاهده ناحیه لوله استفاده می کند.