بوی بد واژن و روش های درمانی آن

واژن در حالت طبیعی ممکن است بوی کمی داشته باشد اما در برخی حالت‌ها میزان بوی آن افزایش می‌یابد به عنوان مثال؛ در دوران پس از قاعدگی، بعد از رابطه جنسی و بعد از مصرف غذاهای حاویه ادویه، پیاز و قهوه این بو بدتر می شود. در این موارد، ممکن است بوی واژن نسبت به حالت طبیعی آن بیشتر باشد اما این بو به هیچ وجه آزاردهنده نمی‌باشد. در مواردی که واژن شما دچار بوی بد می‌شود ممکن است نشان دهنده‌ی یک بیماری جدی باشد که هرچه سریعتر باید برای تشخیص و درمان آن اقدام نمائید. در ادامه به بررسی برخی از عوامل شایعی که منجر به بوی بد واژن می‌شوند خواهیم پرداخت.

بیش تر بخوانید : تست پاپ اسمیر

علل بوی بد واژن

بوی بد واژن می‌تواند بنا به مشکلات ساده مانند بهداشت ضعیف، دوش واژینال، دئودورانت واژن یا عرق کردن ایجاد شود اما در عین حال گاهی اوقات ممکن است مشکلات جدی‌تری مانند عفونت دستگاه تناسلی، بیماری سرطان، عفونت کلامیدیا و سوزاک در میان باشد.

رایج‌ترین مواردی که منجر به بوی بد واژن می‌شوند عبارتند از:

واژینوز باکتریایی

در اکثر زنانی که دارای علائم واژینوز باکتریایی هستند، بوی غیر طبیعی واژن (بویی مانند بوی ماهی که پس از رابطه جنسی تشدید می‌شود) به عنوان یکی از موارد آزار دهنده مطرح می‌باشد، ترشحات سفید متمایل به زرد از دیگر علائم شایع این بیماری می‌باشد.

تریکومونیازیس

نیمی از زنانی که مبتلا به این عفونت دچار بوی غیرطبیعی واژن (بوی ماهی) هستند، از دیگر علائم این بیماری می‌توان به ترشحات سبز مایل به زرد واژن، خارش و سوزش، تورم، احساس درد هنگام رابطه جنسی  و یا ادرار کردن اشاره نمود.

عفونت قارچی

علاوه بر بوی واژن (مانند بوی آبجو)، ترشحات سفید، درد در هنگام رابطه جنسی و ادرار کردن و همچنین خارش و سوزش در ناحیه تناسلی ممکن است وجود داشته باشد.

سرطان واژن

بوی بد واژن، ترشحات غیرطبیعی، رابطه جنسی دردناک یا درد در هنگام ادرار کردن، کمر درد، درد در پا یا لگن، مشکلات عملکردی در روده می‌تواند از علائم سرطان واژن باشند.

سرطان دهانه رحم

اگر بوی بد واژن همراه با خونریزی غیرطبیعی از واژن، ترشحات عیرطبیعی، درد در ناحیه لگن، کمر، درد و خونریزی پس از رابطه جنسی بود می‌تواند نشانه‌ای از سرطان دهانه رحم باشد.

با دانستن سایر علائمی که همراه با بوی بد واژن ممکن است به وجود بیاید می‌توانید تا حدودی به علت اصلی بوی بد واژن پی ببرید.

بیش تر بخوانید : خونریزی های شدید قاعدگی

مشاوره با پزشک در خصوص درمان بوی بد واژن

اگر به تازگی مبتلا به بوی بد واژن شده‌اید باید در اولین فرصت جهت تشخیص علت اصلی و درمان آن اقدام نمائید. به یاد داشته باشید که شما نمی‌توانید علت اصلی بوی بد واژن را تشخیص دهید و خودسرانه اقدام به درمان نمائید زیرا ممکن است بوی بد واژن مربوط به شرایط تهدید کننده سلامت باشد که تاخیر در تشخیص و درمان ان ممکن است عواقب بدی را برای شما به همراه داشته باشد.

درمان بوی بد واژن

• در مرحله‌ی اول بهداشت شخصی را رعایت نمائید: لباس‌های زیر خود را به طور منظم تعویض نمائید، ناحیه تناسلی خود را یک صابون ملایم یا ژل‌های شستشویی که مخصوص ناحیه تناسلی طراحی شده‌اند شستشو دهید.
• از دوش واژینال استفاده نکنید.
• اگر بوی بد واژن به علت تریکومونیازیس ایجاد شده باشد باید این نکته را بدانید که این بیماری یک بیماری منتقله از طریق جنسی می‌باشد، عامل این بیماری انگلی به همین نام می‌باشد که سالیانه حدود 3 میلیون نفر مبتلا به این بیماری می‌شوند. بنابراین علاوه بر اینکه خود شما باید تحت درمان باشید، شریک جنسی شما نیز باید تحت درمان قرار بگیرد. تا پایان دوره‌ی درمان از انجام هرگونه رابطه جنسی خودداری نمائید. درمان شامل استفاده از داروهای مترونیدازول و تینیدازول می‌باشد.
• اگر باردار هستید، بوی بد واژن را باید بسیار جدی بگیرید زیرا عفونت ناحیه تناسلی در حین بارداری ممکن است منجر به زایمان زودرس شود.

• عفونت‌های قارچی واژن اغلب به علت قارچ کاندید آلبیکنس ایجاد می‌شوند. این قارچ به صورت طبیعی در دستگاه گوارش، دهان و واژن وجود دارد. در مواردی ممکن است باکتری های طبیعی واژن از بین بروند و رشد این قارچ افزایش یابد، برخی از شرایطی که ممکن است منجر به افزایش این قارچ شود عبارت است از:
• مصرف آنتی بیوتیک‌ها می‌تواند منجر به از بین رفتن باکتری‌های طبیعی واژن شود.
• بارداری
• مصرف قرص‌های ضد بارداری
• بیماری دیابت
• سیستم ایمنی ضعیف
• رابطه جنسی دهانی

بیش تر بخوانید : یائسگی

 درمان بیماری با مصرف داروهای ضد قارچ امکان پذیر می‌باشد، در اکثر موارد این عفونت با تجویز یک پماد قابل درمان است اما در مواردی نیز ممکن است داروهای خوراکی ضد قارچ تجویز شود.

واژینوز باکتریایی

این بیماری التهابی به دلیل رشد بیش از حد باکتری‌های واژن ایجاد می‌شود، در صورت تاخیر در درمان می‌تواند منجر به عفونت‌های ناحیه لگن شود، بنابراین باید در اولین فرصت به پزشک مراجعه نمائید. درمان شامل استفاده از پماد یا ژل‌های موضعی می‌باشد.