خونریزی شدید قاعدگی که با عنوان منوراژی شناخته می شود، یکی از مشکلاتی است که خانم ها در دوران قاعدگی به آن دچار می شوند. در صورتی که خونریزی بیش از 7 روز طول بکشد و خون بیش از حد معمول در دوران قاعدگی باشد، خونریزی های شدید قاعدگی اتفاق می افتد. اگر به دلیل خونریزی شدید پریود دچار اختلال در زندگی روزمره خود شدید، بهتر است با یک متخصص زنان خوب این مساله را در میان بگذارید.
خونریزی شدید قاعدگی چیست؟
خونریزی سنگین قاعدگی زمانی اتفاق می افتد که پریود شماکه بسیار سنگین یا طولانی است. “سنگین” به این معنی است که دوره قاعدگی شما بیش از هفت روز طول می کشد و خون بیش تری نسبت به حالت عادی در دوران پریود از دست خواهید داد. ممکن است خونریزی آنقدر شدید باشد که مجبور به تعویض تامپون هر یک ساعت یک بار شوید. هنگام دفع متوجه لخته های خونی به اندازه یک چهارم و یا بزرگ تر باشید.
خونریزی پریود ممکن است آنقدر شدید باشد که سبب اختلال در زندگی روزمره شما شود. این امر طبیعی نبوده و باید هر چه سریع تر برای درمان به پزشک منراجعه نمایید.
علائم منوراژی
- قاعدگی شدید که تا چند ساعت طول می کشد.
- خونریزی های شدید که نیاز به تامپون و نوار بهداشتی بیش تری دارد.
- خونریزی پریود که مدت زمان آن بیش از 7 روز است.
- اندازه لخته های خون بزرگ تر وبیش تر است.
- گرفتگی های مداوم قسمت تحتانی شکم در پریود، به طوریکه فرد قادر به انجام فعالیت های روزانه نیست.
- شاهد خستگی و تنگی نفس خواهید بود.
آیا خونریزی شدید قاعدگی جدی است؟
در صورتی که به پریود شدید دچار شده باشید، دچار کم خونی می شوید که این مساله با تداوم می تواند جدی باشد. کم خونی از کمبود آهن در بدن به وجود می آید.
کم خونی در صورتی که به موقع درمان نشود و راه های پیشگیری آن طی نشود، می تواند خطرات جدی را همراه داشته باشد.
علل خونریزی های شدید قاعدگی
- فیبروم رحمی
- پولیپ رحمی
- چسبندگی رحمی
- سرطان رحم
- اختلال عملکرد تخمدان
- عوارض مرتبط با بارداری بیماری التهابی لگن غیر هورمونی دستگاه داخل رحمی (IUD)
- اختلالات هورمونی
- منوراژی ارثی
برای تشخیص خونریزی شدید قاعدگی چه آزمایش هایی انجام می شود؟
متخصص زنان با انجام معاینه فیزیکی و معاینه لگن در قدم اول، به تشخیص این اختلال می پردازد. بسیاری از روشهای غیرتهاجمی در دسترس هستند که میتوانند به پزشک کمک کنند تا علت خونریزی شما را تشخیص دهد، از جمله این روش ها می توان به موارد زیر اشاره کرد :
سونو هیستروگرام
برای بررسی مشکلات در پوشش داخلی رحم از سونوهیستروگرام یا سونوگرافی با تزریق نمک استفاده می شود. با این روش، پزشک قادر است تا داخل رحم که پر از نمک است را مشاهده نماید. این روش دقت و حساسیت بیش تری هنگام تشخیص ناهنجاری ها در حفره رحم نسبت به سونوگرافی بدون نمک نمک به همراه دارد.
هیستروسکوپی
جهت بررسی پولیپ رحمی، فیبروم یا سایر بافت های نامنظم در رحم، از هیستروسکوپی استفاده می شود. با این روش پزشک می تواند واژن، دهانه رحم و رحم را بررسی کند. اگر توده هایی با استفاده از این روش تشخیص داده شوند، می توان دریافت که علل خونریزی های سنگین قاعدگی ناشی از این توده هاست.
بسته به سن و شدت علائم، ممکن است آزمایشهای دیگری نیز انجام دهید. سایر آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد :
- آزمایش خون جهت بررسی علائم کم خونی، مشکلات لخته شدن خون یا بیماری تیروئید.
- آزمایش پاپ اسمیر جهت بررسی سلول های دهانه رحم
- بیوپسی آندومتر برای بررسی بافت رحم برای سلول های سرطانی یا سایر بی نظمی ها
- سونوگرافی ترانس واژینال برای بررسی ظاهر اندام ها و بافت های لگن
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) برای بررسی ساختارهای غیرطبیعی در داخل رحم
- کشت دهانه رحم برای آزمایش عفونت
خونریزی شدید قاعدگی چگونه درمان می شود؟
درمان بستگی به علل و شدت خونریزی، سلامت، سن و سابقه پزشکی دارد. همچنین، درمان بستگی به پاسخ شما به داروهای خاص و ترجیحات دارد. به عنوان مثال، ممکن است اصلاً بخواهید پریود نشوید، یا ممکن است بخواهید خونریزی خود را کاهش دهید. علاوه بر این، برنامه های شما برای باردار شدن گزینه های درمانی شما را تحت تاثیر قرار می دهد.
داروهایی که برای درمان خونریزی شدید قاعدگی استفاده می شود به شرح زیر است :
- مکمل های آهن ذخایر آهن شما را بهبود می بخشد.
- داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا آسپرین میتوانند گرفتگی عضلات شما را کاهش داده و خونریزی شما را کاهش دهند.
- کنترل بارداری (قرص، حلقه واژینال، پچ، آی یو دی) ممکن است به منظمتر شدن دورههای قاعدگی و کاهش جریان خون کمک کند.
- هورمون درمانی (HT) می تواند به تعادل میزان استروژن و پروژسترون در بدن شما کمک کند تا جریان قاعدگی شما آنقدر سنگین نباشد. HT اغلب برای خونریزی های شدید قاعدگی مرتبط با قبل از یائسگی توصیه می شود، اما با خطراتی همراه است که باید با پزشک خود در میان بگذارید.
- آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) می توانند با جلوگیری از تخمک گذاری به طور موقت خونریزی را متوقف یا کاهش دهند.
- اسپری بینی دسموپرسین می تواند با کمک به لخته شدن خون، خونریزی مرتبط با بیماری فون ویلبراند را متوقف کند.
- داروهای ضد فیبرینولیتیک، مانند ترانگزامیک اسید، از لخته های بزرگ تر و ایجاد خونریزی بیش از حد جلوگیری می کنند.